Mijn meesterwerk: hoe ik van mijn lagen leerde houden.

Een tijdje terug zag ik de documentaire “dichtbij Vermeer” waarin te zien is hoe de schilderijen van Vermeer door een scan gaan waardoor de onderliggende lagen zichtbaar worden.
Zo wordt er duidelijk dat op een bepaald doek eerst nog een vogelkooitje te zien was en een ander doek had een groene achtergrond die een laag later zwart werd. Ook de grote meesters hebben het dus niet altijd in één keer goed, ook zij blijven corrigeren, veranderen en aanpassen.
Het zijn juist deze onderliggende lagen, de onverwachtse imperfecties die interessant en menselijk maken.
Zo is het eigenlijk ook in onze levens. Vaak willen we onze “fouten” overschilderen, ze onzichtbaar maken voor de kijkers. Maar soms moeten ook wij in de scan. Dan komen er mensen in ons leven die dwars door onze lagen heenkijken.
Door het licht van een ander geven we onze geheimen prijs. Wat we zo angstvallig hebben proberen te verbergen blijkt juist datgene te zijn wat ons verhaal menselijk maakt. Onze kwetsbaarheden blijken onze kracht.
Ik wilde heel lang dat mijn leven een prachtig schilderij zou zijn. Een foutloze weergave, een onmiskenbaar meesterwerk.
Mijn leven moest een groot, kleurrijk schilderij worden. Dat doek in de museumzaal waar alle blikken als eerste naar getrokken worden. Waar groepen bezoekers vol verwondering voor zouden staan, met hun hoofd lichtjes naar achter leunend en zuchtend, geroerd door mijn toets. Mijn voorstelling zou vol leven zijn, boordevol interessante details, heldere hooglichten en onmiskenbaar gemaakt met de hand van een meester.
Als kind begon ik zelfverzekerd en vol plezier aan mijn levenswerk. Met grote halen en intense kleuren vulde ik al snel mijn doek. Maar, zoals dat gaat, zette ook de onvermijdelijke twijfel in. Was dit wel wat ze wilden zien?
Een aantal keren wiste ik driftig alles uit om vervolgens , overtuigd van mijn nieuwe idee, vol enthousiasme aan een geheel nieuwe voorstelling te beginnen om na een tijdje weer teleurgesteld te zijn met het resultaat.
Een paar keer dacht ik, dat als ik alleen dat ene figuur zou overschilderen met een andere, alles goed zou komen maar ook dat bleek een teleurstelling.
Vele malen stond ik huilend achter mijn ezel, overtuigd dat mijn werk voor altijd verpest was. Als ik om mij heen keek, naar de levenswerken van anderen werd ik bevangen door onzekerheid en angst; wat nou als ik het beeld dat ik in mijn hoofd had, nooit op het doek zou kunnen krijgen?
Maar het werd steeds lastiger om opnieuw te beginnen, de eerdere lagen en figuren bleven zichtbaar. Maar tot mijn verbazing zag ik ook dat met elke laag die ik toevoegde mijn voorstelling rijker en dieper werd. Steeds vaker durfde ik te laten staan wat ik al had en verder te gaan met zorgvuldige toevoegingen en kleine correcties.
Hoe meer ik het eindresultaat kon loslaten, hoe meer ik geïntrigeerd raakte door het verhaal dat onder mijn handen zichtbaar werd.
Gaandeweg probeerde ik elke imperfectie een plek te geven en werden de blikken van de toeschouwers minder belangrijk.
Nu schilder ik op sommige dagen vol vertrouwen, mijn penseel trefzeker en mijn lijnen overtuigend. En op andere dagen doe ik twee stappen naar achteren en kijk ik alleen maar, steeds vaker tevreden met wat ik door mijn oogharen zie.
Elke dag wordt het eindresultaat minder belangrijk en ontstaat er een liefde voor mijn lagen en het imperfecte proces.
Uiteindelijk zijn we allemaal de ruwe schets van wie we aan het worden zijn; nog niet af, geen keurige lijntjes, netjes ingekleurd. Maar een paar bewegelijke strepen, uit de losse pols en nog vol potentie. De dag dat we onze penseel neerleggen is de dag dat we niet meer leven, ook al zijn we nog niet dood.
Mijn doek zal hoogstwaarschijnlijk nooit in een prachtige zaal hangen of voor miljoenen worden geveild. Waarschijnlijk eindigt het in het depot waar het, samen met de duizenden andere kunstwerken van gewone levens, deel uitmaakt van de vaste collectie die context geeft aan de meesterwerken van anderen.
En dat is genoeg.
--
Meer lezen over mij en mijn reis als creatief ondernemer? Schrijf je dan in voor mijn dinsdag updates vol bemoediging, inspiratie en het laatste nieuws. En je ontvangt meteen 4 prachtige printables!
Dit zeggen anderen:
“Een heerlijke nieuwsbrief, één van de weinigen die ik echt met plezier lees. Veel dank."-Janine
Wat een leuke nieuwsbrief! En heel leuk de journal pagina's. Dankjewel!” -Janneke